Fight, flight, en freeze
Vechten, vluchten of bevriezen: het zijn de drie reacties die mensen en dus ook kinderen laten zien als er iets gebeurt wat ze in meer of mindere mate angstig maakt. Denk b.v. maar aan kinderen die gepest worden: ze vechten terug, lopen weg (b.v. naar de juf) of ze laten het gebeuren alsof ze in trance zijn.
De twee eerste reacties komen het meest voor. Iedere leerkracht zal ze herkennen. De Freeze-reactie is veel minder bekend. Een tijdje geleden was de freeze reactie in het nieuws in verband met slachtoffers van seksueel misbruik. Vaak werd in de strafweging voor de dader meegenomen dat het slachtoffer niet had geprotesteerd. Dat werd dan gezien als instemming. Gelukkig is men er nu ook bij de rechtbank van doordrongen dat het “laten gebeuren” niet per se instemming met de seksuele daad betekent, maar heel vaak een freeze-reactie is.
Ook voor slachtoffers is het belangrijk zich dit te realiseren. Ik heb veel gesproken met een meisje, dat op haar 11e was verkracht. Ze voelde zich lang schuldig, omdat zij geen nee of stop of iets dergelijks had gezegd. Maar zeg maar eens nee, als je 11 jaar bent tegen een volwassen man die heel lang aardig voor je is geweest, toen jij zo dringend hulp nodig had…. En dat dan ook nog op een moment dat je eigenlijk niet weg kunt uit de situatie…..
Het meest nare aan dergelijke situaties is dat kinderen die iets dergelijks is overkomen, vaak niets durven te zeggen uit schaamte of schuldgevoel. Zij zitten dan in een vreselijk isolement. Hoe gaaf is het dan, als iemand b.v. opmerkt, dat het kind toch wel erg stil is de laatste tijd……
Me too….. Een heel goede ontwikkeling. Deze blog schrijf ik in de hoop dat er ook meer aandacht komt voor seksueel misbruik van vandaag de dag. Het gebeurt nog steeds!
Meer weten? Je hart luchten? Voel je niet beschaamd en bel 06-11455015 of gebruik het Contactformulier
Hartelijke Groet, Tineke Wetsteijn